Hoe u de porties van de keuken kunt gebruiken

Deelbekers worden meestal gebruikt bij het koken om nauwkeurige portiegroottes van vloeibare en droge ingrediënten in recepten te meten. De meeste zijn gemaakt van metaal, glas of plastic en gebruiken de standaard 8 ounce (236,5 ml) "beker" als de basiseenheid van meet. Als metingen worden uitgevoerd in imperiale metingen (kopjes, theelepels, enz.), Is het belangrijk om de juiste bekers te gebruiken bij het omgaan met zowel droge als vloeibare ingrediëntenlijsten. Een kopje bloem wordt niet op dezelfde manier gemeten als een kopje plantaardige olie, dus koks houden meestal twee sets bij de hand. Droge metingen worden meestal gedaan in plastic of metalen containers, terwijl vloeistoffen kunnen worden gemeten in transparant glas- of plastic bekers.

Een belangrijk ding om in gedachten te houden bij het gebruik van deelbekers is door de grootte te gebruiken die het dichtst bij de vereisten van het recept ligt. Een typische set markeert veel gradaties, beginnend met een 1/8 bekermeting (vergelijkbaar met een eetlepel) en het doorlopen van de gemeenschappelijke breuken in recepten: 1/4, 1/3, 1/2 en uiteindelijk 1 volledige beker. Alle andere verhoudingen kunnen worden gemaakt door een combinatie van deze bekermaten. Vloeibare deelbekers kunnen veel groter zijn dan droge, beginnend met een grootte van 1 kop en werken tot bijna een gallon (30,2 L) in sommige sets. Individuele bekermaten kunnen worden gemarkeerd door zichtbare lijnen die aan de zijkanten van een gedeelte met grote capaciteit zijn bedrukt.

Koks moeten opmerken dat droge metingen meestal per volume worden uitgevoerd in plaats van door massa. Dit kan verwarrend zijn voor mensen die gewend zijn om ingrediënten in metriek te meten, omdat 1 kopje bloem niet dezelfde massa heeft als 1 kopje kristalsuiker - dit volume bloem weegt 120 gram, terwijl een kopje suiker 200 gram weegt. Veel kookboeken en online receptensites bieden conversies voor de meest voorkomende ingrediënten.

Receptmetingen bevatten meestal belangrijke informatie over welke porties te gebruiken en hoe de ingrediënten erin moeten worden verpakt. In tegenstelling tot theelepelmetingen, waaronder woorden als "afgerond" of "hangende", wordt aangenomen dat droge ingrediënten gelijk zijn. Sommige ingrediënten, zoals bruine suiker, moeten mogelijk strak worden verpakt voor een nauwkeurige maat, terwijl anderen, zoals bloem, mogelijk moeten worden gezeefd voor een lichter volume. Vloeibare deelbekers gaan ervan uit dat het niveau van de vloeistof de gewenste lijn bereikt op het ooghoogte van de kok. Het meten van 1 kopje water (236,5 ml) in een container van 10 kopjes (2,36 l) kan leiden tot onnauwkeurige metingen, dus koks moeten proberen de kleinst mogelijke bekers te gebruiken.

Welnu, een van de belangrijkste nadelen van deelbekers is het aantal dat nodig is voor een volledig reeks metingen. Cooks moeten ten minste één complete set droge bekers en een andere set voor vloeistoffen behouden. Dit kan aanzienlijke opslagruimte vereisen, en ten minste een of twee vitale bekermaten zullen uiteindelijk uiteindelijk verdwijnen. Een moderne oplossing voor het probleem van de opslag en het krimpen is een universele portiebeker. Deze keukengadget is een tweedelige cilinder die bijna als een open spuit werkt. De buitencilinder bevat alle mogelijke gradaties van zowel vloeibare als droge metingen. Een nauwsluitende binnencilinder wordt naar de juiste meetlijn getrokken. Het ingrediënt kan vervolgens in de container worden geplaatst en worden afgestemd. Als een ander ingrediënt vereist is, kan de binnencilinder opnieuw worden getrokken om de nieuwe meting toe te voegen. Verschillende droge of vloeibare ingrediënten kunnen in één keer worden toegevoegd en vervolgens als een eenheid in de mengkom of keukenmachine worden gedumpt.