Feiten over biologisch afbreekbare voedselcontainer

Er worden veel verschillende materialen gebruikt voor containers en verpakkingen, waaronder metalen, glas, hout, papier of pulp, kunststoffen en combinaties van meer dan één materiaal als composiet. De meeste hiervan komen aan het einde van hun levensduur in de gemeentelijke afvalstromen terecht.

De afgelopen jaren is de recycling van verpakkingsmaterialen toegenomen, maar de recyclingpercentages voor de meeste plastic verpakkingen blijven laag. Een groot aantal verschillende soorten polymeren, die elk verschillende verwerkingsadditieven kunnen bevatten, zoals vulstoffen, kleurstoffen en weekmakers, worden gebruikt voor verpakkingstoepassingen. Deze complexe samenstellingen samen met verontreiniging tijdens gebruik maken recycling vaak oneconomisch in vergelijking met verwijdering op een stortplaats.

Er zijn biologisch afbreekbare kunststoffen ontwikkeld met functionaliteiten en verwerkbaarheid die vergelijkbaar zijn met traditionele petrochemische kunststoffen voedselcontainers en verpakkingstoepassingen. Meestal zijn deze gemaakt van hernieuwbare grondstoffen zoals zetmeel of cellulose. De belangstelling voor biologisch afbreekbare plastic voedselcontainers en -verpakkingen komt voornamelijk voort uit het gebruik van hernieuwbare grondstoffen (gewassen in plaats van ruwe olie) en afvalbeheer aan het einde van de levensduur door compostering of anaerobe vergisting om het storten te verminderen. De verwijdering van verpakkingsmaterialen is bijzonder belangrijk gezien de recente focus op afvalproductie en -beheer.

Naast prestaties en prijs moeten biologisch afbreekbare kunststoffen voordelen bieden voor afvalbeheersystemen om een ​​algemeen voordeel te realiseren. Dit artikel bespreekt de potentiële impact van biologisch afbreekbare kunststoffen, met bijzondere aandacht voor voedselcontainers en verpakkingen. Het geeft een overzicht van de belangrijkste levenscycluskwesties die een oordeel vormen over de voordelen die dergelijke materialen hebben ten opzichte van conventionele, op petrochemie gebaseerde tegenhangers.

Biologisch afbreekbare polymeren (BDP's) of biologisch afbreekbare kunststoffen verwijzen naar polymere materialen die 'in staat zijn om te worden afgebroken tot koolstofdioxide, methaan, water, anorganische verbindingen of biomassa waarbij het overheersende mechanisme de enzymatische werking van micro-organismen is, die kan worden gemeten door gestandaardiseerde tests, binnen een bepaalde tijdsperiode, die de beschikbare verwijderingstoestand weerspiegelen'.

Er zijn veel technologieën beschikbaar voor de verwerking van conventioneel plastic voedselcontainers en verpakkingsafval van huishoudelijk afval, waaronder geïntegreerde inzameling en verbranding met energieterugwinning, selectieve verbranding van kunststoffen met een hoge calorische waarde en gebruik als reductiemiddel in hoogovens of als grondstof voor recyclen.

Aangezien biologisch afbreekbare polymeren een mogelijke optie voor afvalverwerking door compostering mogelijk maken als een manier om de materialen terug te winnen en een bruikbaar product als compost te produceren, zal bijzondere aandacht worden besteed aan het composteren van biopolymeren.33